Ελληνική



ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΜΟΣΤΕΓΗ

Στο δάσος βροχής, τα περισσότερα φυτά και ζώα δεν ζουν στο δασικό τάπητα, αλλά στον κόσμο των φυλλωσιών, γνωστό ως κομοστέγη. Η κομοστέγη, η οποία μπορεί να βρίσκεται ακόμη και πάνω από 30 μέτρα πάνω από το έδαφος, αποτελείται από τα υπερκείμενα κλαδιά και φύλλα των δέντρων του δάσους βροχής. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το 70-90% των ζωντανών ειδών του δάσους βροχής ζει μέσα στα δέντρα, ως αποτέλεσμα το δάσος βροχής αποτελεί το πλουσιότερο ενδιαίτημα για τη χλωρίδα και την πανίδα. Πολλά γνωστά ζώα, όπως πίθηκοι, βάτραχοι, σαύρες, πουλιά, φίδια, βραδύποδες και μικρά αιλουροειδή ζουν στην κομοστέγη.

Το περιβάλλον της κομοστέγης είναι πολύ διαφορετικό από το περιβάλλον του δασικού τάπητα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η κομοστέγη είναι πιο ξηρή και θερμή από τα άλλα μέρη του δάσους και τα φυτά και ζώα που ζουν εκεί είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένα στη ζωή μέσα στα δέντρα. Για παράδειγμα, επειδή, εξαιτίας του πλήθους των φύλλων της κομοστέγης, μπορεί να είναι δύσκολο να δει κανείς σε απόσταση μεγαλύτερη από λίγα μέτρα, πολλά ζώα της κομοστέγης βασίζονται σε δυνατές κραυγές ή λυρικά τραγούδια για την επικοινωνία. Εξαιτίας των κενών μεταξύ των δέντρων, ορισμένα ζώα της κομοστέγης πετούν, γλιστρούν ή πηδούν για να μετακινηθούν ανάμεσα στις κορυφές των δέντρων.

Εδώ και πολλά χρόνια, οι επιστήμονες έχουν δείξει ενδιαφέρον για τη μελέτη της κομοστέγης, ωστόσο, λόγω του ύψους των δέντρων του δάσους βροχής, μέχρι πρόσφατα η έρευνα ήταν δύσκολη. Σήμερα, υπάρχουν ειδικά συστήματα με σχοινογέφυρες, σκάλες και πύργους, που βοηθούν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν τα μυστικά της κομοστέγης.

Η κομοστέγη είναι μόνο μία από τις πολυάριθμες κατακόρυφες στρώσεις του δάσους βροχής. Ρίξτε μια ματιά στο διάγραμμα στα αριστερά για να δείτε τις υπόλοιπες στρώσεις (ανώροφος, μεσώροφος, θαμνώδης βλάστηση και δασικός τάπητας).





Μετάφραση στα Ελληνικά από την www.iyassou.com
Τροπικά δάση βροχής - Του Ρετ Α. Μπάτλερ





Κεντρική σελίδα | Αγγλική τοποθεσία | Φωτογραφίες | Πληροφορίες για την τοποθεσία | PDF

©2008 Rhett Butler