ΛΑΟΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΒΡΟΧΗΣ

Τα τροπικά δάση βροχής φιλοξενούν φυλές ανθρώπων που βασίζονται στο περιβάλλον τους για τροφή, στέγη και φάρμακα. Σήμερα, πολύ λίγοι λαοί του δάσους ζουν παραδοσιακά. Οι περισσότεροι εκτοπίστηκαν από εξωτερικούς εποικιστές ή εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τρόπο ζωής τους από τις κυβερνήσεις των κρατών τους.

Από τους λαούς του δάσους που απομένουν, ο Αμαζόνιος προσφέρει περιβάλλον διαβίωσης για τους μεγαλύτερους πληθυσμούς, παρόλο που και αυτοί οι λαοί έχουν επηρεαστεί από το σύγχρονο κόσμο. Αν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το δάσος για τις παραδοσιακές δραστηριότητες κυνηγιού και συλλογής τροφής, οι περισσότεροι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής (Amerindians), όπως ονομάζονται αυτοί οι λαοί, απασχολούνται με καλλιέργειες (όπως μπανάνες, μανιόκα και ρύζι), χρησιμοποιούν δυτικά αγαθά (όπως μεταλλικές κατσαρόλες, τηγάνια και σκεύη) και ταξιδεύουν τακτικά στις κωμοπόλεις και τις πόλεις για να φέρουν τρόφιμα και προϊόντα στην αγορά. Ωστόσο, αυτοί οι λαοί του δάσους μπορούν να μας διδάξουν πολλά σχετικά με το δάσος βροχής. Οι γνώσεις τους για τη χρήση φαρμακευτικών φυτών για την αντιμετώπιση ασθενειών είναι απαράμιλλη και έχουν βαθιά αντίληψη της οικολογίας του δάσους βροχής του Αμαζονίου.

Στην Αφρική, υπάρχουν γηγενείς κάτοικοι των δασών, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι γνωστοί ως πυγμαίοι. Οι ψηλότεροι από αυτούς τους λαούς, γνωστοί επίσης ως Μπούτι, σπάνια ξεπερνούν το ενάμισι μέτρο σε ύψος. Το μικρό τους μέγεθος τους επιτρέπει να κινούνται πιο αποτελεσματικά μέσα στο δάσος από τους ψηλότερους λαούς.